Uiterlijk
Zilver-oeististi’s hebben een zilvergrijze vacht en een zwarte staart. Hun gezicht en oren zijn vleeskleurig en onbehaard. Het zijn dwergapen en dus heel kleine aapjes. Ze zijn ongeveer 23 centimeter (zonder de staart meegerekend). Zilver-oeistiti’s hebben een beitelvormig gebit met 8 kiezen en goede snijtanden. Op hun borst en bij hun geslachtsdelen hebben ze geurklieren.
Leefgebied
Zilver-oeistiti’s leven in het wild in het zuiden en oosten van het Amazonebekken, in het oosten van Brazilië (Zuid-Amerika). Ze zijn vooral overdag actief. Daar leven ze in de middelste lagen van de bomen. Met hun klauwtjes kunnen ze heel goed klimmen.
Leefwijze
Zilver-oeistiti’s leven in kleine familiegroepen. In zo’n groepje leven een volwassen man en vrouw samen met hun jongen. De bestaat uit 2 tot 20 dieren. Ze hebben veel contact met elkaar.
Gedrag
Zilver-oeistiti’s maken heel schelle, hoge fluitgeluiden. Hun territorium markeren ze met geuren die ze achterlaten op takken en bladeren. Zijn er indringers? Dan tuiten of smakken ze met hun lippen, en bewegen ze hun wenkbrauwen heel snel op en neer. Dankzij hun klauwtjes kunnen ze (net als eekhoorns) goed en veilig langs stammen en takken klimmen. Zelfs dikke, gladde stammen zijn geen probleem! Ze lopen ook vaak op handen en voeten op takken en springen moeiteloos van de ene naar de andere tak.
Voortplanting
Zilver-oeistiti’s krijgen in het wild meestal tussen november en maart hun jongen. In dierentuinen kan dit het hele jaar door gebeuren. Meestal krijgen zilver-oeistiti’s een tweeling. En soms komen zelfs drielingen voor! Het grootbrengen van al die kleintjes is best een pittige taak. De mannen en andere groepsleden nemen daarom de zorg voor de kleintjes op zich. De kleintjes komen alleen bij hun moeder als ze melk willen (tot een half jaar na de geboorte). Na ongeveer twee jaar zijn de jongen geslachtsrijp. De jongen blijven eerst nog een tijdje in de groep om het moederschap af te kijken en te helpen met de opvoeding. Later verlaten ze de groep om zelf op zoek te gaan naar een partner.
Situatie in het wild
Er is niet zoveel informatie bekend over de status van zilver-oeistiti’s in het wild. Waarschijnlijk daalt hun aantal wel. Steeds meer bossen verdwijnen door houtkap. Bovendien eten zilver-oeistiti’s van de gewassen van de lokale boeren. Ze zijn bij de mensen dus niet zo populair.
In Apenheul
De zilver-oeistiti’s in Apenheul leven in het dwergapengebied. Dit ‘voedselbos’ delen ze met witgezichtsaki’s, keizertamarins en rode titi’s.
Fokprogramma
Apenheul is onderdeel van het Europese fokprogramma (EEP) voor zilver-oeistiti’s. Door samen te werken met andere internationale dierentuinen, houden we een genetisch gezonde en demografisch stabiele populatie van deze soort in dierentuinen in stand die als reservepopulatie dient.
Leuke weetjes
- Bedtijd? Dan kruipen de zilver-oeistiti’s veilig weg in boomholtes of in dichte begroeiing.
- Zilver-oeistiti’s zijn gek op gom. In Apenheul krijgen ze dat ook. Dierverzorgers stoppen deze substantie in gaatjes in hout. De zilver-oeistiti’s moeten dit er dan zelf uitknagen. Zo stimuleren we hun natuurlijke gedrag.