Uiterlijk
Zoals hun naam al zegt, hebben brulapen een prachtige, rode vacht. Hun gezicht ziet er trouwens totaal anders uit: zwart en zonder haren. Ook hebben rode brulapen een baard. Die van de mannetjes is iets donkerder dan die van de vrouwtjes. Brulapen hebben een grijpstaart. Het onderste puntje van hun staart is onbehaard. Dat zorgt voor extra grip. Het is dus eigenlijk een soort vijfde handje (of voetje). Brulapen kunnen zelfs met hun hele gewicht aan hun staart hangen! En natuurlijk staan brulapen, zoals hun naam al zegt, bekend om hun luide gebrul. Zo laten ze andere dieren weten wat hun leefgebied is.
Leefgebied
Rode brulapen leven in het wild in de tropische regenwouden in Zuid-Amerika. Om precies te zijn in Colombia, Venezuela, de Guyuana’s, Oost-Equador en Noord-Peru. Ze leven hoog in de boomkruinen en maken af en toe een uitstapje naar de grond om voedsel te zoeken. In Apenheul vind je de rode brulapen op het Apenboompad (een pad tussen de boomtoppen waar verschillende apen los tussen de bezoekers lopen).
Leefwijze
Rode brulapen leven in groepen van zo’n 6 tot 10 dieren. Eén volwassen man is de baas. Hij mag met de vrouwtjes paren.
Gedrag
Brulapen leven hoog in de bomen. Het zijn niet heel actieve dieren: ze rusten ze veel. Het verteren van blad kost namelijk veel energie. Ze zullen hun energie dus niet zomaar verspillen en doen het lekker rustig aan! In het wild brullen de rode brulapen meerdere keren per dag. Het geluid van de man begint zacht en wordt dan steeds harder. Het lijkt soms net een storm die plotseling uitbreekt! De andere brulapen vallen hem bij. Het geluid is tot wel 3 kilometer ver te horen. De brul is een slimme manier om zuinig om te gaan met energie. Met een luide brul verjagen ze indringers en dat kost een stuk minder energie dan de confrontatie aangaan.
Voortplanting
Als rode brulapenvrouwtjes ongeveer 4 of 5 jaar zijn, krijgen ze hun eerste jong. De mannen waarmee ze paren zijn vaak wat ouder. Dat doen ze pas vanaf hun zevende of achtste jaar. In het wild dragen de vrouwtjes hun jong ongeveer 6 maanden. Na de geboorte draagt moeder haar kind op haar buik. Later verhuist de kleine naar haar rug. En het leven in een groep heeft zo zijn voordelen: alle vrouwtjes in de groep helpen maar wat graag mee met de verzorging van de kleintjes.
Zowel de mannetjes als de vrouwtjes verlaten hun geboorte groep als ze volwassen zijn en zelf voor kinderen kunnen zorgen.
Situatie in het wild
De rode brulaap wordt officieel nog niet bedreigd. Maar er zijn wel bedreigingen in de gebieden waar ze leven. Steeds meer bossen worden gekapt en er wordt op de brulapen gejaagd. Gelukkig zijn er in Colombia, Ecuador, Peru en Venezuela zo’n 32 beschermde, nationale gebieden. Daar kunnen de rode brulapen redelijk veilig leven.
In Apenheul
De rode brulapen in Apenheul lopen los tussen de bezoekers, bij het Apenboompad. Dit pad loopt tussen de boomtoppen door. Bezoekers ontdekken de rode brulapen dus op ooghoogte.
Fokprogramma
Apenheul is onderdeel van het Europese fokprogramma (EEP) voor rode brulapen. Door samen te werken met andere internationale dierentuinen, houden we een genetisch gezonde en demografisch stabiele populatie van deze soort in dierentuinen in stand die als reservepopulatie dient.
Leuke weetjes
- Rode brulapen hebben een grijpstaart. Daarmee horen ze bij de zogenaamde ‘grijpstaartapen’. Slingerapen en wolapen bijvoorbeeld, zijn ook grijpstaartapen.
- De rode brulapen zijn gek op jong en vers blad. Maar in Nederland groeien natuurlijk niet het hele jaar door verse blaadjes aan de bomen. Daarom vriezen we in het voorjaar alvast grote hoeveelheden blad voor ze in. Zo kunnen we de brulapen ook in de winter een verse maaltijd voorschotelen. Je kan het een beetje vergelijken met ‘onze’ diepvriesgroenten.