Apenheul wordt in 1971 opgericht door de Rotterdamse fotograaf Wim Mager. In de jaren zestig koopt hij twee dwergaapjes in een dierenwinkel. Dat kan in die tijd nog gewoon. En iets wat als een hobby begint, loopt al snel uit de hand. Het paartje krijgt jongen. Wim besluit zijn baan als fotograaf op te geven en ontwikkelt het Apenheul-idee.
Wim heeft een bijzondere kijk op het houden van apen. Het principe is simpel: mensen beleven meer plezier aan dieren als die het naar hun zin hebben. De dieren moeten hun eigen gang kunnen gaan én zichzelf zijn. Dus geen apen in kooien of achter tralies, maar in grote, natuurlijke buitenverblijven in een bosrijke omgeving.
Apenheul gaat open op 12 juli 1971. Het park is nog klein, maar wereldwijd revolutionair!
Op 12 juli 1971 gaat Wim Mager van start. Hij begint met loslopende apen. Bezoekers kunnen in het park een paar apensoorten bewonderen, zoals wolapen, dwergapen en slingerapen. De dieren lopen gewoon los tussen de bezoekers. En dat concept is een enorm succes! Al snel krijgen de eerste apen jongen en de bezoekers genieten met volle teugen. Reden genoeg dus om uit te breiden en meer apensoorten te gaan houden.
In de loop der jaren komen er steeds meer apensoorten naar Apenheul. De eerste gorilla's arriveren in 1976. Drie jaar later wordt de eerste gorillababy geboren. De baby's worden 'gewoon' door hun moeders grootgebracht. Dat is in die tijd heel bijzonder. Primatologen en dierentuinmedewerkers van over de hele wereld komen - nog steeds - naar Apenheul om 'de kunst af te kijken'.
In 1981 volgt een grote tegenslag. De blokhut waarin Apenheul was begonnen, brandt af. 38 dwergapen en 8 slingerapen komen om het leven. Slingeraap Pepi is één van de overlevenden die nog steeds in Apenheul woont. Apenheul herpakt zich en bouwt een nieuw hoofdgebouw. Er komen ook nieuwe apensoorten naar Apeldoorn, zoals gibbons, berberapen en leeuwapen.
In 1986 werd Apenheul een stichting, met als doelstellingen natuureducatie en natuurbehoud.
De leeuwapen spelen een bijzondere rol in de geschiedenis van Apenheul. In de jaren tachtig en negentig doen we mee aan een reïntroductieprogramma voor gouden leeuwapen. Met succes worden er gouden leeuwapen uit dierentuinen teruggezet in het wild. Het is voor het eerst in de geschiedenis dat een Nederlandse dierentuin dit lukte. In Brazilië lopen nu zelfs nakomelingen rond van leeuwapen uit Apenheul!
In 1994 wordt het Apenheul Natuurbehoudfonds opgericht. Wereldwijd werken we actief mee aan natuurbehoud. We bieden financiële steun, steun door mankracht en initiëren onze (succesvolle) projecten.
Wim Mager vertrekt in 1997 naar Frankrijk. Daar richt hij een tweede park op met hetzelfde concept als Apenheul: La Vallée des Singes. Elf jaar later, op 23 maart 2008, overlijdt Wim Mager op 67-jarige leeftijd. Het houden en laten zien van apen in dierentuinen, zou zonder Wim niet het niveau hebben bereikt dat het nu heeft. Wij zijn Wim hier voor altijd dankbaar voor. En wij niet alleen, maar de hele dierentuingemeenschap.
Op 8 juni 2010 opent Prinses Máxima aan de rand van Apenheul congreslocatie De St@art. Het gebouw is CO2-neutraal en biedt onder meer onderdak voor de kantoren van Apenheul. Maar het is bovenal een fantastische vergader- en congreslocatie, waarmee Apenheul ook mogelijkheden biedt voor zakelijke groepen. Vandaag de dag vinden er jaarlijks zo'n 300 congressen en evenementen plaats.
In 2016 komt een langgekoesterde droom uit. Het Nederlandse publiek verkiest Apenheul tot het Leukste uitje van Nederland. En daar zijn we apetrots op!
